توسط: رضا

آخ آخ ! امان از وقتیکه تلخ مى نویسى جناب رهبر ، تا دنیا را روى سرمون آوار نکنى ول کن نیستى . نمیدونم، واقعاً نمیدونم چه باید کرد ، مصیبت اینجاست که هر کدوم از ما در بوجود آمدن این وضعیت نقش داشتیم ! پس از ماست که بر ماست !
. بگذریم، جناب رهبر من با اینکه شما و جناب نبوى را هیچگاه زیارت نکردم انگار هزار ساله باهاتون سابقه رفاقت دارم، همه مقالاتتون رو خوندم ، هر دو رشک برانگیز مى نویسید ،اجازه بدید یه انتقاد یا در واقع پیشنهاد به شما بدم و اون اینکه بزرگوار ! ذوق ادبى شما بى نظیره ، حیف این همه وقت که صرف سیاست مى کنى ، مگر از این لعنتى چیزى بجز آوارگى و دربدرى و احتمالاً بازداشت نصیبتون شده ؟! بابا بخدا براى روحیه تون هم خوبه چرا این همه ذوق و توانائى کم نظیر رو در راه ادبیات بکار نمى گیرى؟! صمیمانه خدمتتون عرض کنم که ما به جنابعالى و جناب نبوى مى بالیم که علیرغم آنهمه سختى که در غربت متحمل شدید ، اصلاح طلبى بمعناى دقیق کلمه را رها نکرده اید از اینکه دلسوزانه به فکر سربلندى ایران و ایرانى هستید برایتان عمرى دراز و قلمى نکته پرداز مسألت اردم. ارادتمند- رضا